İŞ YERİNDE YAKIN ARKADAŞINLA ÇALIŞMA - 1
İŞ YERİNDE YAKIN ARKADAŞINLA ÇALIŞMA - 1
İş hayatında gözü kara
biri olduğum için, yakınlarımı, sevdiklerimi bu çemberden uzak tutmaya
çalışmışımdır hep. İş yerinde ki azmim kadar, arkadaş sevgim de bir o kadar
çoktur ve daha önceki deneyimlerimden edindiğim tecrübeyle genelde
arkadaşlarımı işime tercih ettiğimi gördüm. Tabi bu da benim kendi
potansiyelimi gösterememe sebep oldu ve içten içe beni yedi. Bu durumun bana
zarar verdiğini bildiğim için kendimce belli çözümler arayıp, belli bir süreden
sonra uyguladığım çeşitli taktiklerle böyle bir iş birlikteliğini bertaraf
ettim.(genelde giden ben oldum hak yemek istemem)
Ama yazın çıktığım bir
izinde hiç de arkamda olan birisi yokmuş dedirten olaylar yaşadım. Sonuçta iş
dünyasındayız ve her daim yanlış yapılır. Ben de bu bilinçle davranıp genelde
entegre projelerde, raporlarda gördüğüm hatayı kimin hatayı yaptığını
önemsemeden düzeltip, üstüne dahi düşünmeden işe devam ederim. Ama çok da
üzülerek gördüm ki hayat bu değilmiş, insanlar en ufak bir hatada ortalığı
yaygaraya veriyormuş. Tatil dönüşümde ufacık hatamın tüm makamlara
ulaştırıldığını gördüm ve müdürüme karşı kendimi savunmak zorunda kaldım.
Allah’tan oluşabilecek bu kötü durumu hissedip tatilden 1 gün erken dönüp, bu
küçük hatanın, sonucu ne kadar saptırdığının raporunu hazırlamıştım. Savunmamı
ne kadar güzel yaptığım önemli değildi benim için çünkü o minik hata bana tüm
yıl beklediğim tatilimin zehir olmasına neden oldu. Bu kötü durumumda da
arkamda duracak yakın bir arkadaşın yokluğunu çok hissettim.
Bu durumdan kendimce
bazı dersler de çıkardım tabi. Bunlardan en önemlisi(bu düşünceyi çok
kabullenmesem de) kendi hatalarını %100 kapatamazsın. Ama insanların hatalarını
sen de yüksek sesle dile getirmeye başlarsan, insanlar da seninle ilgili
konularda konuşurken daha dikkatli olurlar. Tüm bu dediklerim tecrübemle
sabittir. Etik midir? Değildir ama bir çözümdür.
0 yorum