12 ÖFKELİ ADAM
Bu akşam gittiğim tiyatro oyunundan henüz döndüm ve duygularım daha taze iken burada paylaşmak istedim hislerimi.Öncelikle bu sene gittiğim tüm oyunlardan farklı bulduğum bu oyun bana tiyatronun gerçek varoluş sebebini hatırlattı.Konu oldukça basit ama oyuncular,akış her daim aaa evet bir de o var şeklinde sizi düşüncelere salmasıyla oyundan kendinizi koparamıyorsunuz.Oyuncuların simaları çok tanıdık.Çoğunu televizyon ekranından da görmüştüm.Ama kökenlerinin tiyatro olduğunu yeni öğrendim.
.jpg)
Oyunun adı "12 Öfkeli Adam".Oyun önce Amerika'da kitap olarak yazılmış,oradan sinemaya uyarlanmış,oradan da tiyatroya.Çok sade bir dekoru var ve hiç dekor değişimi olmuyor.Önce sıkılmam inşallah diyorsunuz ama sonrasında en başta kalabalık ve sıkıcı bulduğunuz 12 adamın hikayelerine dalmaya başlıyorsunuz.
Konu da çok basit.Babasını öldürdüğü için idam cezasıyla yargılanan bir çocuğun son kararı 12 jüri üyesine bırakılmıştır.Bu üyelerden son kararı vermeleri için toplantı odasında düşünmeleri istenmiştir.Buradan çıkan karara göre çocuğun suçlu mu yoksa suçsuz mu olduğu tespit edilecektir.
İlk turda 11 üye suçlu olduğu yalnızca 1 üye suçsuz olduğu fikrindedir.Sonrasında suçsuz olduğunu belirten üye zekice hamle ve fikirlerle diğer jüri üyelerini de inandır.Ama bunu yaparken ustaca sizi de oyunun bir parçası yapar ve sizlerde oyunun sonunda çocuğun suçsuzluğunu kabul edersiniz.
Oyunda en çok çocuğun suçsuz olduğunu söyleyen üyenin bir şeye emin olmadan kabullenmemek için direnişinden ve inandığı doğruların ustaca ve zekice arkasında duruşundan etkilendim.
Mutlaka izlenmesi gereken bir oyun.
About the Author
0 yorum